بسیج دانشجویی دانشگاههای تهرانبزرگ در نامهای به محسن
رضایی تاکید کردند: هیهات که فرزندان معنوی حضرت روحالله (ره) بگذارند این بار
جام زهری را به نظام بنوشانند.
شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاههای تهرانبزرگ در
نامه سرگشادهای خطاب به محسن رضایی در خصوص نامه مبهم اخیر وی به مقام معظم رهبری
آورده است: حماسه حضور میلیونی ملت قهرمان و ولایتمدار ایران اسلامی که در نهم دی
سال جاری، علاوه بر آنکه این روز را در تاریخ این مرز و بوم به یادماندنی کرد، خط
بطلان برای نقشههای استکبار جهانی و پیاده نظام داخلی آن بود. حماسهای که با
الهام از مکتب سید و سالار شهیدان، حضرت اباعبداللهالحسین(ع) و پیروی از خط
نورانی امامت و استمرار آن یعنی ولایت مطلقه فقیه نمایانگر است.
در بخش دیگری از این نامه خاطرنشان شده است: مردم بیدار
ایران اسلامی با حضور پرشکوه خود، ولایتپذیری و استقامت در برابر خط نفاق و کفر
را با تمام وجود و یکصدا فریاد زدند. آری مکتب حسین(ع) وسیله نجات است و این چنین
نهضت انقلاب اسلامی و راه حضرت روحالله(ره) و خون شهدا را از خطراتی که دشمن و
ایادی آشکار و نهان داخلی، آنها را تدارک دیده بودند، مصون ساخت. این مکتب است که
شعار «هیهات مناالذله» بر تارک پرچم آن میدرخشد و در آن از همراهی و همنوایی با
کفر و نفاق خبری نیست.
نویسندگان این نامه در ادامه تصریح کردند: انتشار نامه
سرگشاده جنابعالی به رهبر معظم انقلاب اسلامی، موجب ایجاد شگفتی میان مردم و
نخبگان شده است. شگفتی نه از موضع جنابعالی که تبارشناسی و واکاوی خاستگاه چنین
مواضعی چندان مشکل نیست و نمونههایی از این دست، پیش از این نیز مشاهده شده است،
بلکه شگفتی از آنروست که خود را از یک سو سرباز مردم و رهبری خواندهاید و از
سوی دیگر این چنین در تحلیلی، حماسه باشکوه ملت، به بیراهه رفتهاید. ارائه چنین
تحلیلهایی از سوی برخی محافل و اشخاص نشانگر آن است که این افراد و جریانات یا
پیام واضح رای ملت در 22 خرداد 88 را درک نکردهاند و یا آنکه منافع حزبی و گروهی
آنان با سیری غیر از خواستههای ملت گره خورده است.
شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاههای تهرانبزرگ در
این نامه تاکید کرده است: در این نامه با اشاره به صدور بیانیه اخیر یکی از سران
فتنه و ارائه برخی پیشنهادات، خواستار پاسخ مثبت نظام به سهمخواهی فتنهگران شدهاید!
ارائه چنین نظری براساس صدور بیانیه و یا شرکت برخی چهرههای سیاسی در راهپیمائی
روز چهاشنبه کاملا غیرمنطقی به نظر میرسد. اولا در هیچ جای بیانیه این فرد، اثری
از عذرخواهی از پیشگاه خداوند متعال و ملت ایران بخاطر آتشافروزی فتنهای که در
آن خون ماموران نظم و امنیت و مردم عادی جامعه به زمین ریخته شد و آبروی نظاماسلامی
مورد بازی دشمنان قرار گرفت، به چشم نمیخورد! و ثانیا اساسا آیا میتوان در برابر
کسی که بر امام(ره) عادل خروج میکند گذشت کرد؟ و ثالثا آیا گذشت 7 ماه کمی دیر بهنظر
نمیرسد؟ آنچه مسلم است، انتشار این بیانیه از سر پشیمانی و پی بردن به اشتباه که
از سر استیصال این فرد و حامیانش از سیل خروشان ملت خشمگین و داغدیده از حرمتشکنی
به ساحت مقدس است و این چنین از واهمه اقدام ملت، قدری (البته به ظاهر) عقبنشینی
کردهاند. این مسئله در قرآنکریم در وصف منافقان میفرماید: «هنگامی که به آنان
گفته شود به سوی آنچه خداوند نازل کرده و به سوی پیامبر بیائید، منافقان را میبینی
که از قبول دعوت تو (پیامبر) اعراض میکنند، پس چگونه وقتی به خاطر اعمالشان،
گرفتار مصیبتی میشوند، به سراغ تو میآیند و سوگند به خدا یاد میکنند که خواسته
ما جز نیکی و وفاق نبوده است» نساء 61-62
در بخش دیگری از این نامه خاطرنشان شده است: انتشار نامه
شما طرح موضوعاتی چون وحدت ملی و ... را که پیش از این نیز مطرح شده بود، در ذهن
متبلور میکند. آری! همه ما به وحدت و اتحاد معتقدان و ملتزمان به ولایت مطلقه در
جهت نیل به عدالت و پیشرفت این کشور اعتقاد داریم. اما آیا وحدت با فتنهگران و
اغتشاشگران و آقازادههایی که از حمایت علنی و عملی از اغتشاشات، شرم نمیکنند و
نیز خواص بیبصیرتی که گاهی با سکوت و گاهی با سخنان کنایهآمیز و حتی اشارههای
مستقیم به آتش فتنه دامن زدند، امکانپذیر است؟
بسیج دانشجویی دانشگاههای تهرانبزرگ در ادامه این نامه
تصریح کردند: ما نیز معتقدیم که اکنون زمان همکاری و همدلی است. همکاری کسانی که
به پیروی از ولایت مطلقه فقیه التزام عملی دارند نه آنهائی که در صدد تضعیف این
جایگاه هستند، نه آنهایی که رهبری را فصلالخطاب نمیدانند، نه آنهایی که زاویه
خود با ولایت را پشتیبانی و هدایت آشکار و نهان فتنه به اثبات رساندند و نه آنهائی
که آبروی نظام اسلامی را با توهمات خویش به بازی گرفتند.
نویسندگان این نامه خطاب به رضایی در ادامه بیان داشتند: پیام
حضور میلیونی مردم واضح و روشن بود! همان پیامی که ملت بارها آنرا در صحنههای
حساس فریاد زده است. فرهنگ عاشورایی دفاع از ولایت و فرهنگ علوی عدالتخواهی و
مبارزه با اشرافیگری! آیا وقت آن نرسیده است که برخی خواص بیبصیرت پنبهها را از
گوش خود درآورند. آیا گوش آنان که مدعی هستند که «اگر ملت ما را نخواهند، باید
برویم!» سنگین شده است و یا آنانکه نمیخواهند پیام شفاف و صریح ملت را درک کنند. قدرتطلبانی
که اشرافیگری را سالها در این کشور نهادینه کردند و جیب دلبستگان و اطرافیانشان
از داراییهای مستضعفان پر شده است و آقازادههایشان نیز بخشی از این ثروت نامشروع
را در راه تضعیف نظام اسلامی و اغتشاش خیابانی مصروف میدارند، چه زمانی میخواهند
پیام ملت را دریابند؟ گویی قارونصفتان از سرنوشت قارون درس نگرفتهاند!
در بخش پایانی این نامه تاکید شده است: بدون شک انتشار چنین
نامههایی جز برای تحت فشار قرار دادن رهبری و امت مسلمان برای سازش با خط نفاق و
فتنهگران و تن دادن به سهمخواهی قدرتطلبان انتشار نمییابد. اما هیهات که
فرزندان معنوی حضرت روحالله(ره) بگذارند تا آنان که جام زهر را به حضرتش
نوشاندند، بار دیگر با خلف صالحش چنین کنند. آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت. انصار نیوز نظر کاربران: